Ik teken de gelaagdheid van de natuur. Ik noem dat de poëtische ruimte die ontstaat als ik me openstel voor de botanische natuur. Tijdens die observaties ontstaat er een bezielde natuur, die de drager is van verhalen en sensaties.

De natuur is voor mij ook een bron van wijsheid, en vaak een spiegel voor het menselijk bestaan. Dit uitgangspunt voert me naar een gebied waar de ware aard van de natuur die van de mens raakt.

Het fascineert me om de natuur haar gang te zien gaan als er geen menselijk ingrijpen meer is. En mijn observaties van de veerkracht van de natuur op verschillende plaatsen in de wereld, zoals in het oerbos van Bialowieza, de heilige waringinbomen in Indonesië, de majestueuze kastanjebomen in het stadspark in Zwolle.

Ik vermoed dat achter het zichtbare van de natuurlijke wereld van bergen, bomen, eilanden een oneindige wereld bestaat, die met de visuele werkelijkheid vervlochten is. Een wereld van oerwijsheid waar ik met iedere tekening of natuurobservatie sterker van doordrongen raakt.

Op het moment dat mijn krijtje of potlood het papier raakt is er geen weg meer terug. Tijdens het werken neemt de tekening in betekenis toe, en als ik vermoed dat ik een dieper gelegen deel van mijzelf heb verwezenlijkt is het werk goed, en af. ”

Emmy Bergsma 2019